Het kleine tuinhuisje

Isabella grijnsde 'Ja, dat lijkt me wel handig'. Ze liep met hem mee en ging tegen de muur staan, afwachtend.

Elliot liep naar een winkel en ging gewoon naar binnen. Met een emotieloze blik liep hij door de winkel en keek wat naar de kleding.

Isabella liep niet mee naar binnen maar keek vanaf buiten toe.

Elliot keek even naar haar en toen door de winkel. Geen camera's en maar een medewerker. Deze zou nog makkelijk worden. Maar waarschijnlijk droeg hij ook een wapen. Elliot liep naar hem toe en grijnsde. 'Vesten? Heb u er nog meer, want ik zie er niet echt een leuke bijhangen.' Zei Elliot neutraal en de man draaide zich om en inderdaad. Hij had een geweer in zijn zak en een mes in zijn riem.

Isabella wachte af en keek naar wat hij deed. Ze hield van de manier waarop hij zulke dingen deed en glimlachte.

De man keek even naar Elliot en pakte een vest. 'Is dit meer wat u zoekt of niet?' Elliot pakte het vest aan zodat de man zijn rechterhand niet meer zag. Toen de man zich weer omdraaide greep Elliot het mes uit zijn zak en zette het tegen de nek van de man aan.

Isabella glimlachte en wachte totdat Elliot zo naar buiten zou komen.

Snel trok hij ook het wapen en keek de man dreigend aan. 'De man liep snel naar achter. Elliot gooide het wapen de winkel in en drukte het wapen iets harder tegen zijn keel. Even keek Elliot naar achter en zag Isabella staan en gelukkig niemand anders. Hij tackelde de man en stak hem achter de toonbank neer zodat vanaf buiten niemand de man kon zien.

Isabella knikte goedkeurend en keek even om zich heen, wachtend totdat hij naar buiten zou komen.

Elliot trok willekeurig wat shirt en broeken uit de rekken. Snel pakte hij nog een pet en twee zonnebrillen en natuurlijk nog een paar sneakers. Hij wenkte naar isabella dat ze binnen moest komen om het te passen enzo.

Isabella knikte en liep nonchalant de winkel in en kuste hem snel op zijn wang 'Goed gedaan' zei ze grijnzend. Ze pakte de kleren van hem aan en liep door naar de pashokjes. Ze liep naar binnen en trok de afgesneden jurk uit en het korset ook, wat een verademing was. Ze pakte de spijkerbroek die ze aantrok en daarop deed ze het zwarte shirt, wat iets te groot was. De broek was ook iets te groot, maar dat maakte niet uit. Ze deed het zwarte vest met de capouchon ook aan en deed de capouchon op, waar ze haar haren onder verstopte. Ze zette een van de twee zonnebrillen op en keek in de spiegel. Oke, dit zag er best wel creepy uit, maar wel grappig. Ze deed het gordijn open en liep grijnzend naar buiten 'What do you think?' zei ze blij en ze draaide een rondje.

Elliot grijnsde en knikte. 'Super.' Zei hij en zette zelf ook een zonnebril op. Inmiddels had hij zelf ook een vest gepakt en aangetrokken, maar dan zonder de capuchon. 'Laten we maar gaan voordat er andere komen.' Zei hij en pakte snel wat geld uit de kassa.

Isabella grijnsde en liep naar buiten, vanaf nu zou ze niet veel meer mogen zeggen, alleen in de hoge nood situatie's. 'Mijn jurk geval ligt er nog..' zei ze zacht. De sneakers liepen wel fijn.

'Ach, ze zullen vast wel denken dat iemand je daar genomen heeft.' Zei hij en grijnsde. Ze mocht nu bijna niks meer zeggen en ze moesten ook nog eens een groep vinden.

Isabella stompte hem even in zijn zij en zweeg. Waar zouden ze een groep kunnen vinden?

Elliot lachte even en keek om zich heen. 'Ik heb altijd al een goede vriend willen hebben.' Zei hij en liep terug naar het grote plein.

'Ik heb altijd al eens een man willen zijn' zei ze zachtjes en ze liep met hem mee naar het plein.

Elliot keek om zich heen en zuchtte. 'Kies jij maar.' Zei hij en keek haar even verbaasd aan. 'Je doet het vast goed als man.'

isabella lachte even en schudde haar hoofd. Ze keek naar de verschillende groepen mensen die zich op het plein hadden verzameld. Ze zagen er allemaal heel verschillend, maar toch ook weer hetzelfde uit. Ze vond de donkere mensen met hun leren jacken en pistolen wel leuk, maar ze hadden het niet helemaal. Ook stonden er ergens allemaal blanke jongens met messen. Het meest aangetrokken voelde ze zich tot de groep met de 2 donkere en de 2 blanke jongens. Ze deden haar aan Cornos en Porton denken. Ze tikte Elliot even aan en wees naar het groepje wat ergens daarachter in de schaduw stond.

Elliot knikte en liep rustig in hun richting. 'ik hoop voor je dat je goed gekozen hebt, anders zijn we nu dood.' Zei hij rustig en keek hun strak aan.

Isabella knikte en liep met hem mee. Ze wist bijna zeker dat ze goed gekozen had. Ze keek de jongens strak aan, maar ook nieuwsgierig. Hoe zou ze moeten reageren? Oja zij mocht niks zeggen. Ze zag dat een van de jongens de andere alarmeerde en Isabella kon het niet laten even te glimlachen.

Elliot ging voor hun groep staan. 'Wie is jullie leider?' Vroeg hij en keek ze nog steeds strak aan. Hij wachtte op reactie en keek naar ieder gezicht dat zich naar hun toe draaide.

Isabella wachte ook af en keek ze allemaal aan. 'Waarom zouden we jou dat vertellen' zei de donkerste en tevens de breedste van de vier. 'Houd je kop Silvano' siste een blanke jongen 'Wij zijn onze eigen leider' antwoorde hij op de vraag van de jongen met het zwarte haar.

'Je weet zelf wel waarom.' Zei Elliot en keek de blanke strak aan. 'Je hoeft het me ook niet te vertellen, je kunt het me ook laten zien.' Zei hij en ging voor de jongen staan. 'Breng ons naar jullie leider.'

De jongen die Silvano bleek te heten lachte even en draaide zich weg van Elliot. Isabella's mond trok in een streep en ze bleef die silvano in de gaten houden 'Pff, als het dan echt moet.. maar denk eraan dat als hij je niet mag dat je dan nu je dood tegemoet loopt' zei de blanke jongen en hij lachte even spottend waarna hij zich omdraaide en iederen wenkte mee te lopen. Hij liep verder de steeg in en trapte daarna een deur open 'Boss, we hebben twee gasten voor je' schreeuwde hij.