Het kleine tuinhuisje

Hij grijnsde en haalde zijn schouders op. 'Nu niet meer.' Hij gooide zijn mes mis en nam nog twee slokken. Zingend ging hij zijn mes halen. Ik heb weer eens de kans gehad maar wederom vergooid
Maar ik heb er éen ding van geleerd: Ik leer het nooit.'

Isabella lachte 'Dus het lied heeft een vervolg?' ze gooide nog een keer en gooide weer mis. Ze nam twee slokken en zette de fles aan de kant 'Op, volgende' Ze maakte de derde fles open en nam weer wat testslokken, daarna haalde ze haar mes pas weer op.

Hij lachte. 'Ik weet niet, maar dit is volgens mij niet hetzelfde lied. Ach ja, volgens mij ging pinteman meer van.' Hij dacht even na en gooide mis. Snel nam hij twee slokken en begon weer te zingen. 'Je begint al flink te merken dat de pilseners goed werken
Je verstand wil nog meer, je bestelt een kouwe heer
Maar na enkele uren wordt de toestand zeer kritiek
Het gaat achteruit met elke vorm van motoriek
Je gaat hangen aan de bar, je houten kameraad
Maar je mompelt in een taal die de barman niet verstaat
Dan denk je aan de keren dat je weer hebt mogen leren
Hoe die dronken pintenman subliem een pint bestellen kan

Het beleid van Koning Pintenman
Is een regime dat haast niet strakker kan
Deze leider bestempelt ons lot
De Pintenman, onze God

Isabella lachte en maakte even haar eigen liedje 'Zelfs de grootste zorgen en het meeste verdriet verdwijnen door de drank en doen er dan ook aan teniet' zong ze in haar eigen mislukte melodietje. Ze gooide haar mes mis en nam twee grote slokken, de alcohol brande nog steeds prettig in haar keel en nu ook in haar maag. Ze haalde het mes op en liep een beetje wankelend terug.

Elliot klapte voor haar en stak zichzelf bijna met zijn mes. 'Prachtig.' Natuurlijk gooide hij mis en nam twee slokken. Lachend pakte hij zijn mes en liep weer naar haar toe. 'Oha lele Ik voel me plotseling zo oha lele.'

Isabella lachte en probeerde te negeren dat ze bijna een dansje ging doen. Ze gooide haar mes mis en nam nog twee slokken, die er 3 en 4 en 5 werden. Ze zette de fles neer en liep naar de boom toe, ze struikelde en knalde er met haar hoofd tegenaan. Ze kwam lachend weer half omhoog en pakte alsnog het mes, waarna ze terugliep.

Elliot kreeg er de slappe lach door en gooide het med vier meter naast de boom. Hij nam twee heel erg grote slokken en betrapte zich erop dat hij het wel lekker vond. Wankel liep hij naar het mes en raapte het snel op.

Isabella lachte met hem mee. 'Misschien moeten we niet meer gooien, ik heb te veel dorst' zei ze met een beetje een dubbele tong.

Elliot liep wankel op haar af en kinkte. 'Ik snap wel dat je je terug trekt.' Lachend kuste hij haar op de mond en liet zich lachend in een stoel vallen. Snel griste hij een fles van tafel en nam een slok.

Op een of andere vreemde manier kreeg ze dat dus wel mee. 'Wat..' nee ze had hetzich vast ingebeeld. 'Ik trek me niet terug, ik ben alleen te lui om te lopen' Isabella lachte even en trok toen zelf eenfles open. Ze dronk hem driekwart en keek toen even een beetje veward maar toch grijnzend naar Elliot.

'Het zal wel.' Hij grijnsde en nam nog een slok waarbij hij de helft over zij gezicht gooide. Lachend zette hij de fles op tafel. 'Wat ben je weer lui.'

'Dat weet ik toch lieve Elliot' zei ze grijnzend. Ze dronk de fles nu voor de helft leeg en het ging er nog niet naast gelukkig.

Elliot grijnsde en boerde een keek. Lachend voelde hij zichzelf zwakker worden, maar wel met een goed gevoel en snel nam hij nog een slok. Die ook niet al te goed ging.

'Gaat alles nog goed kleintje?' vroeg ze hem lachend. Ze dronk de fles leeg en zette hem met een klap op tafel waardoor hij uiteen spatte.

Elliot keek haar aan en lachte i'm de fles. 'Wie noem jij hier kleintje? Jij bent hier het engeltje.' Lachend lukte hem het dit keer wel om een slok te nemen.

Isabella stond op en pakte een nieuwe fles waar ze weer een gedeelte uit leegdronk.Ze ging op Elliot's schoot zitten en grijnsde 'Maar dit engeltje heeft heel wat meer alcohol binnen gehad dan jij ooit hebt gezien kleintje' zei ze grijnzend.

'Die engel leeft dan ook al veel langer dan dat ik hen gedaan.' Grijnzend drukte hij weer een kus op haar mond. 'Eeb engel kussen bracht toch geluk?' vroeg hij warrig.

Eigenlijk zou ze hem moeten slaan of moeten zeggen dat het niet zo was, maar eigenlijk vond ze het niet zo heel erg. 'Misschien brengt het meer geluk als die engel jou ook kust' zei ze grijnzend. Ze drukte een kus op zijn mond en nam daarna nog wat slokken uit de fles.

Elliot lachte erom en nam toen weer een slok. Het beeld draaide een beetje en grijnzend zij hij. 'Dan heb ik wel heel veel geluk nu.'

Oke, ze wist niet hoelang ze het nog vol zou houden, maar ze nam nog een paar slokken en grijnsde terwijl ze zei 'Geluksvogel'

Elliot grijnsde en wou nog een slok nemen, maar liet de fles toen vallen en ging knock out. Zo eindigde zijn eerste nacht drank. Verloren van een vrouw.

Isabella keek raar naar hem. 'Nou moet je niet alsof doen kleintje' zei ze stomdronken. Ze drukte een kus op zijn mond en nam nog een slok. Toen ze weer naar hem keek zuchte ze 'Net op het leukste moment moet je weggaan kleintje' Ze besloot om zichzelf ook knockout te latn gaan en dronk nog een hele fles leeg voordat dat gebeurde.

TS

Elliot deed moeilijk zijn ogen open en greep meteen naar zijn hoofd. Het deed echt verachrikkelijk veel pijn. Toen hij eens goed keek zag hij haar op zijn schoot zitten en schrok. Wat was er allemaal gebeurd?

Isabella werd langzaam wakker en probeerde haar ogen te openen. Haar oogleden besloten niet mee te werken maar uiteindelijk kreegze toch haar ogen open. Ze kreunde zachtjes van het licht in haar ogen en deed ze daarom ook maar meteen weer dicht, maar ook van de gebruikelijke hoofdpijn.

Elliot keek haar even raar aan en zuchtte toen. 'Wat is er gister gebeurd?' vroeg hij wazig.