Het kleine tuinhuisje

De vrouw keek de twee verbaasd aan. Hé, dat was Isabella die eerst verbannen was, maar nu weer hier was. Wat een onbeschofte jongen was dat toch, dat ze daar mee om ging en ze lachte ook nog. De vrouw keek afkeurend naar ze en voelde even aan haar haar. Isabella lachte en keek even naar de vrouw, ze kende haar niet dus dat viel nog mee. Ze keek om zich heen opzoek naar nog meer mensen en de balzaal.

Elliot rende de balzaal in en zette haar neer. Even keek haar naar de strijkinstrumenten die er stonden en schudde afkeurend zijn hoofd. 'Daar kun je toch niet meedansen?' Zei hij en keek omzich heen.

Isabella ging rustig staan en keek hem even verbaasd aan ‘Hoezo niet?’ vroeg ze ook verbaasd. Een paar bedienden waren hun gevolgd om te kijken wat ze van plan waren en ze bleven in de deuropening staan.

'Met die muziek kun je toch niet lekker uit je bol gaan.' Zei hij en deed even een raar dansje. 'Je moet jezelf in muziek verliezen en dat gaat niet als je in slaap valt tussendoor.'

‘Ik snap je niet?’ zei Isabella nog steeds verbaasd. ‘Ik weet niks van jullie muziek... Ik heb trouwens wel dit..’ zei ze terwijl ze even naar de hoek liep en achter een gordijn een radio en een paar cd’s vandaan haalde. ‘Kun je hier wat mee?’

Elliot glimlachte en bekeek de cd's. 'Klassiek, klassiek, klassiek.' Zei hij en lachte even om een van de laatste cd's. 'Er is gelukkig een house fan.' Zei hij en deed de cd erin. 'Voel de beat.' Zei hij en zette de radio lekker hard.

Isabella lachte even ‘Uhm juist’. Ze keek naar de radio en luisterde even naar de muziek. Ze wist niet echt wat ze zou moeten voelen of doen. Ondertussen waren er meer mensen verzameld bij de deuropening. Ze vroegen zich af wat ze aan het doen waren en wat ze gingen doen.

Elliot pakte haar handen en begon zelf wat te dansen en probeerde haar me te laten bewegen. 'Gek dat je bent, hoezo heb jij nog nooit hierop gedanst. Beweeg dat lichaam eens.' Zei hij tussen het dansen door.

Isabella keek hem raar aan maar glimlachte, ze deed echt haar best maar de houterige bewegingen waren er in gedrild dus het zag er heel raar uit. Ze stopte en fronste even, waarna ze het nog een keer probeerde en het zag er al een stuk beter uit, nou ja ongeveer. Sommige van de bedienden begonnen te lachen en Isabella’s hoofd schoot naar hun toe. Als het niet de bedoeling was geweest dat iemand het gezien had, dan hadden die nu een mes door hun hoofd maar Isabella deed niks.

Elliot lachte even en schudde zijn hoofd. 'Zie het niet als dansen zoals jij hebt geleerd. Zie het als vechten. Ga met de stroom mee.' Zei hij en probeerde Michael jackson na te doen.

Isabella schudde haar hoofd ‘Dat kan ik niet, maar ik zal het proberen’. Ze sprong wat heen en weer en draaide een keer een rondje en ze probeerde zo goed mogelijk de beat te voelen, wat dat ook mocht zijn. Uiteindelijk werd ze duizelig van het ronddraaien en botste ze lachend tegen Elliot aan.

Elliot ving haar half op en lachte om haar. 'Ho, je stroming leidt zomaar naar mij toe.' Zei hij grijnzend en kuste haar.

Isabella lachte ook 'Is dat erg dan?' vroeg ze plagend en ze kuste hem ook. Ze hoorde een verontwaardigde zucht en een paar kuchjes vanuit de menigte bediendes die er stond, bij de ingang. Dat maakte Isabella nog blijer omdat ze dan de kans hadden dat het sneller werd verspreid. Er rende iemand weg, misschien om het door te vertellen? Isabella sloeg haar armen om hem heen en opende haar mond nu bijna automatisch een beetje.

Elliot trok haar tegen zich aan en opende ook zijn mond. Rustig tikte hij haar tong aan en begon er mee te worstelen.

Isabella worstelde rustig mee met zijn tong en voelde zichzelf warm worden, al die ogen die in hun prikten waren niet echt heel fijn, maar goed, zolang ze bij Elliot was zou het goedkomen , dat wist ze zeker. Steeds meer mensen liepen gegeneerd de zaal uit. Eerst die muziek, dan deze kus die iets te is, wat was er van dat kind geworden sinds ze weg was en die jongen, die was ook al geen haar beter. Het nieuws verspreidde zich als een lopend vuurtje maar bereikte Ethan en Isabella’s vader nog niet.

Elliot genoot ervan. De menigte was hij al lang vergeten. Alleen zij was er nog voor hem. Net alsof het hun privé kasteeltje was.

Isabella genoot van zijn warmte en van het moment zelf. Als ze dit nooit meer zou mogen doen dan zou ze echt sterven, ze haate die regels van haar vader, maar die gingen ze nu allemaal verbreken dacht ze vrolijk. Ze legde even haar hand op zijn wang en tongde hem rustig.

Elliot tongde haar nog steeds en streeldevhaar haren.

Isabella tongde hem nog even en trok zich toen rustig terug. Als dit genoeg was om al die mensen aan het schrikken te maken dan was het makkelijk, dacht ze gelukkig. Ze keek hem even aan en glimlachte 'Het werkte' fluisterde ze glimlachend. Ze kuste hem nog heel even en keek hem toen weer glimlachend aan.

Elliot keek snel even naar de deur en glimlachte. 'Wat kunnen we doen om het nog leuker te maken?' Broeg hij Grijnzrnd.

'Hm, de geruchten worden nu verspreid' zei ze grijnzend. 'Wat lijkt je leuk... gewoon iets waar je zin in hebt want de meeste van die dingen keurt mijn vader toch af en is dus juist heel goed om nu te doen'. Isabella knuffelde hem even en keek hem toen verwachtingsvol aan.

'Laten we ergens een schietschijf tekenen en messen werpen.' Zei hij en grijnsde. 'Misschien wat drank of wie op de raarste manier kan gooien.'

Isabella lachte en moest meteen denken aan afgelopen keer 'Ja, dat klinkt wel goed. Drank is er hier genoeg en schietschijven... we gaan wel op tapijten gooien die aan de muur hangen... die tapijten met allerlei koningen enzo erop. Zullen ze leuk vinden'

Elliot lachte even en wreef in zijn handen. 'Ja, ik hen altijd al iets ouds willen slopen.' Zei hij en glimlachte naar haar.

Isabella grijnsde 'Heb je je mes? Dan kunnen we gaan, we nemen de grote zaal, daar hangt het grootste tapijt.' zei ze glimlachend. Ze draaide zich om en liep richting de deuren van de danszaal. Ze checkte even of ze haar messen had en glimlachte toen ze ze onder haar vingers voelde. Ze liep naar de eetzaal en grijnsde bij het zien van de wijnkast aan de linkerkant en het grote tapijt met haar vader erop aan de achterwand.